Przyjmując założenie, że cała nasza świadomość i moc obliczeniowa znajduje się tylko i wyłącznie w mózgu, a kwestię możliwości istnienia duszy pominiemy, to delfiny mają zbliżony poziom inteligencji do człowieka. Nasz mózg waży 1,3 kg a delfina 1,6 kg. Proporcja masy do mózgu wynosi u nas 1/40 a u nich 1/50. Grindwal z kolei to najinteligentniejszy gatunek delfina jego mózg waży aż 2,67 kg. Człowiek ma w korze mózgowej 21 miliardów neuronów, w rejonie który odpowiada za nieinstynktowe funkcje wyższe np. obliczenia matematyczne, interpretacja sztuki, mowę, itp. Grindwal z kolei w tym miejscu ma ich aż 37 miliardów i jest to rekord na tej planecie.

– Niewidomi od urodzenia wiedzą jak się uśmiechać i wyrażać emocje.
– Żółwie wodne po wykluciu instynktownie kierują się w stronę oceanu.
– Nie musimy uczyć się kichać, itp. itd.

Wszystkie te wymienione działania są instynktowne i służą zachowaniu gatunku, więc istnienie ich jest wyjaśnione ewolucyjnie. Rodzimy się z gotowymi obwodami w naszych mózgach, które są informacjami służącymi przetrwaniu. Jest jednak pewna wrodzona informacja, która odbiega od tego biologicznego schematu to…

Co 12. próba reanimacji pacjenta kończy się doświadczeniami śmierci klinicznej, tzw. NDE (Near Death Experience). Dzielą się one na pozytywne (98%) i negatywne (2%).

W 1980 roku w magazynie „Science” ukazał się artykuł „Czy mózg jest rzeczywiście potrzebny?”, w którym lekarz John Lorbert opisuje swoje wyniki badań. Miał on pacjenta chorego na wodogłowie, jego czaszka w 95% wypełniona była płynem mózgowo-rdzeniowym, grubość kory mózgowej wynosiła mniej niż 1 milimetr (u normalnego człowieka ok. 45 milimetrów), a waga jego mózgu wynosiła ok. 100 gramów (u normalnego człowieka ok. 1300 gramów). Człowiek ten funkcjonował normalnie, mało tego, miał ponadprzeciętne IQ wynoszące 126 i tytuł magistra z matematyki na uniwersytecie w Sheffiel.